Pod nazwą Rady Pożytku Publicznego rozumiemy grono doradcze, którego
rolą jest konsultowanie, opiniowanie dokumentów dla potrzeb organu
jednostki administracyjnej, przy której ta rada działa. Szczególną
wartością takiej rady jest to, że składa się ona nie tylko z
przedstawicieli organizacji pozarządowych i podmiotów, o których mowa w
art. 3, ust 3 ustawy, ale także z reprezentantów administracji
publicznej.
Dzięki temu na forum rady prezentowane są stanowiska i poglądy partnerów i jest szansa wypracowywanie consensusu, który uwzględnia racje stron. Pierwszy taki zespół (pod nazwą Komisja Konsultacyjna) powstał w 1995 roku w Gdyni i miał za zadanie zajmować się wszelkimi kwestiami związanymi ze współpracą gminy z trzecim sektorem. Obecnie istnienie rad zostało usankcjonowane przepisami ustawy. Oprócz Rady Działalności Pożytku Publicznego, będącej organem opiniodawczo-doradczym Ministra Pracy i Polityki Społecznej (art. 35, ust 1), ustawa przewidziała tworzenie rad na szczeblu wojewódzkim, powiatowym oraz gminnym.
Dzięki temu na forum rady prezentowane są stanowiska i poglądy partnerów i jest szansa wypracowywanie consensusu, który uwzględnia racje stron. Pierwszy taki zespół (pod nazwą Komisja Konsultacyjna) powstał w 1995 roku w Gdyni i miał za zadanie zajmować się wszelkimi kwestiami związanymi ze współpracą gminy z trzecim sektorem. Obecnie istnienie rad zostało usankcjonowane przepisami ustawy. Oprócz Rady Działalności Pożytku Publicznego, będącej organem opiniodawczo-doradczym Ministra Pracy i Polityki Społecznej (art. 35, ust 1), ustawa przewidziała tworzenie rad na szczeblu wojewódzkim, powiatowym oraz gminnym.
Warunkiem powołania rady jest wniosek organizacji pozarządowych.
W przypadku rady na szczeblu regionalnym ustawa wymaga, by był to
wspólny wniosek co najmniej 50 organizacji, prowadzących działalność na
terenie województwa (art. 41 a ust 1). Na szczeblu powiatu i gminy rada
może być powołana na wniosek organizacji, jednak ustawa nie narzuciła
ich liczby (art. 41 e ust 2).
Rada, bez względu na to na jakim szczeblu działa, jest powoływana
przez organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego. Na szczeblu
regionalnym powołuje ją marszałek województwa. W powiecie – zarząd, zaś w
gminie wójt (burmistrz, prezydent).
Jeśli do marszałka województwa trafi wspólny wniosek 50 organizacji
domagających się powołania rady wojewódzkiej, jest on zobowiązany do
zrealizowania tych oczekiwań (art. art. 41a ust 1). Natomiast podobne
wnioski organizacji na niższych poziomach samorządu nie zobowiązują organów samorządowych do powołania rad. Jest to ich prawo, ale nie obowiązek.
Należy jednak mieć nadzieję, że tego typu inicjatywa po stronie
trzeciego sektora będzie napotykała na pozytywny odzew samorządów.
Rady gminne i powiatowe
Nieco prostsza jest struktura rad na szczeblu powiatu i gminy. Po
stronie administracji są w niej reprezentowane: organ stanowiący i organ
wykonawczy. Oznacza to, że część członków rady wybierze rada powiatu
lub rada gminy. Kolejnych przedstawicieli powoła w przypadku powiatu –
Zarząd, zaś w przypadku gminy – Wójt (Burmistrz, Prezydent). Podobnie
jak w regionie, co najmniej połowę składu rady muszą stanowić
przedstawiciele sektora pozarządowego. Mimo pewnych podobieństw należy
zwrócić uwagę na asymetrię rozwiązań, różniących rady wojewódzkie od
lokalnych (gminnych i powiatowych). Otóż w przypadku szczebla lokalnego
tryb powoływania członków rady oraz zasady jej działania określa organ
stanowiący, czyli rada (art. 41 g), a nie organ wykonawczy, tak jak
dzieje się to na szczeblu regionu. Oznacza to, że w związku z zamiarem
powołania rady pożytku publicznego rada gminy lub powiatu powinna podjąć
odrębną uchwałę lub też zawrzeć stosowne zasady w rocznym lub
wieloletnim programie współpracy z organizacjami pozarządowymi.
Kompetencje rad powiatowych i gminnych określone w ustawie obejmują w szczególności (art. 41 i ust 1):
- opiniowanie projektów strategii
- opiniowanie projektów uchwał i aktów prawa miejscowego dotyczących sfery pożytku publicznego, w tym programów współpracy,
- wyrażanie opinii w sprawach dotyczących funkcjonowania organizacji,
- udzielanie pomocy i wyrażanie opinii w przypadku sporów pomiędzy organizacjami a administracją publiczną,
- wyrażanie opinii w sprawie zlecania zadań publicznych organizacjom.
Analogicznie, jak w przypadku rad wojewódzkich, dotyczący kompetencji
zapis „w szczególności” oznacza, że powyższe zadania mogą być
rozszerzane. Powinny one jednak utrzymywać się w sferze konsultacji i
opiniowania – zgodnie z charakterem rady.
Im bardziej lokalna jest rada, tym większa możliwość i
uzasadnienie, aby jej członkowie reprezentujący sektor pozarządowy byli
wybierani. Nie jest to możliwe na szczeblu krajowym – Minister
sam decyduje, kogo powołać do rady, spośród zgłoszonych osób. Podobnie
na szczeblu województwa może być trudno przeprowadzić reprezentatywne
wybory. Nie ma takich problemów na szczeblu gminy i powiatu, stąd
przedstawiciele do gminnych i powiatowych rad powinni być demokratycznie
wybierani przez lokalne organizacje pozarządowe.
Mam nadzieję że nasza gmina na wniosek naszych organizacji powoła taką radę, która służyła by opinią i pomocą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz