Wandalizm w naszym sołectwie

 Z przykrością przekazuję to, co widziałem w dniu 4 maja 2014 r., a sprawa dotyczy zniszczonej wiaty na plaży w naszej miejscowości i przeniesienia ławki z ulicy Mazurskiej, ( ławka została postawiona zaledwie parę tygodni wcześniej). Aktu wandalizmu dokonano z piątku na sobotę, jak wskazują spotkane "gadgety" wcześniej spożywany był alkohol.

      OBUDŹMY się wreszcie i zacznijmy reagować na tego typu wybryki pijanych, a może i pod wpływem innych środków odurzających wyrostków. Jeśli wspólnie, wszyscy bez wyjątku, nie będziemy reagować, to nie długo będziemy bali się wyjść wieczorem ze swojego domu.Wiem że to nie zawsze są mieszkańcy naszej miejscowości (tu apel do naszej młodzieży)  tym bardziej powinniśmy zgłaszać takie rzeczy, niech poczują ile to kosztuje pracy i pieniędzy, które my jako mieszkańcy wkładamy by w naszej miejscowości żyło się lepiej i wygodniej.

      Bez współpracy społeczności lokalnej ze stróżami prawa, nie wyeliminujemy tego typu przypadków. Jeśli NIE MACIE ODWAGI DZWONIĆ NA POLICJĘ, dzwońcie do Sołtysa: tel. komórkowy 508218938. To jest nasza miejscowość, za nasze pieniądze są stawiane ławki, sadzone kwiaty, dlaczego nie dbamy i nie pilnujemy tego co jest nasze. Jeśli sami nie zadbamy o nasze podwórko nikt za nas tego nie zrobi. Jeśli widzimy, że ktoś wyrywa kwiaty, łamie ławki, śmieci zwróćmy mu uwagę.

Co grozi za zniszczenie mienia publicznego?

 Zniszczenie mienia – prywatnego bądź publicznego – jest karalne. Nie można bowiem bezkarnie niszczyć cudzego mienia, niezależnie od jego wartości. Kary za zniszczenie mienia są bardzo różne, uwarunkowane jest to możliwościami subsumcji czynu pod różne przepisy prawa, zawarte zwłaszcza w Kodeksie wykroczeń oraz w Kodeksie karnym.

Różne „typy” zniszczenia mienia (w potocznym znaczeniu tego określenia) są ujęte zwłaszcza w Kodeksie wykroczeń. Ustawa ta przewiduje odpowiedzialność m.in. za czyny polegające na:

- niszczeniu, uszkadzaniu lub czynieniu nieczytelnymi znaków lub napisów ostrzegających o grożącym niebezpieczeństwie dla życia lub zdrowia człowieka, niszczeniu ogrodzeń lub innych urządzeń zapobiegających takiemu niebezpieczeństwu – opisane zachowanie jest wykroczeniem i podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. [1] Poza typowymi karami w przypadku tego wykroczenia często orzekany jest obowiązek zapłaty równowartości zniszczonego lub uszkodzonego przedmiotu;

- niszczeniu, uszkadzaniu drogi publicznej lub drogi w strefie zamieszkania, przynależności lub urządzeń drogowych – podlegają one karze grzywny albo karze nagany.[2] Podobna kara grozi za usuwanie lub niszczenie zasłon odśnieżnych.

Nawet zachowania nie skutkujące powstaniem zniszczeń są traktowane jako wykroczenia, zwłaszcza zaś:

- wystawianie lub wywieszanie ciężkich przedmiotów albo rzucanie nimi, wylewanie płynów, wyrzucanie nieczystości albo doprowadzanie do wypadania takich przedmiotów lub wylewania się płynów – jest karane grzywną do 500 złotych albo naganą. [3] Jeżeli zachowanie powyższe wynika wyłącznie ze „złośliwości lub swawoli”, jest karane surowiej, karą ograniczenia wolności lub grzywną (z reguły wyższą niż 500 zł);

- rzucanie kamieniami lub innymi przedmiotami w pojazd mechaniczny będący w ruchu grozi orzeczeniem kary aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. [4]

„Klasyczne” niszczenie mienia zostało uregulowane w art. 124 Kodeksu wykroczeń. Przepis ten stanowi, że na odpowiedzialność naraża się każdy, kto cudzą rzecz umyślnie niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku. Jeżeli szkoda nie przekracza 250 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. [5] Karalne jest również usiłowanie, pomocnictwo oraz podżeganie do popełnienia takiego wykroczenia. Ściganie tego wykroczenia następuje jednakże na żądanie pokrzywdzonego, zaś sprawca poza sankcjami opisanymi powyżej będzie musiał zapłacić równowartość wyrządzonej szkody pokrzywdzonemu lub wypełnić obowiązek polegający na przywróceniu do stanu poprzedniego uszkodzonego czy zniszczonego mienia.

Poza opisanymi powyżej wykroczeniami w Kodeksie karnym zostało uregulowane przestępstwo polegające na niszczeniu, uszkodzeniu lub czynieniu cudzej rzeczy niezdatną do użytku, gdy wartość zniszczonego mienia przewyższa wartość 250 zł. Kara przewidziana za powyższe przestępstwo jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. [6] Istnieje możliwość złagodzenia odpowiedzialności karnej za zniszczenie mienia – w sytuacji, gdy czyn zostanie uznany za tzw. „wypadek mniejszej wagi”. Zgodnie ze stanowiskiem orzecznictwa:

„(…) o uznaniu konkretnego czynu zabronionego za wypadek mniejszej wagi decyduje ocena jego społecznej szkodliwości, jako zmniejszonej do stopnia uzasadniającego wymierzenie kary według skali zagrożenia ustawowego przewidzianego w przepisie wyodrębniającym wypadek mniejszej wagi w kategorii przestępstw określonego typu. Określenie stopnia społecznej szkodliwości czynu należy do sfery ustaleń faktycznych w sprawie (…).” [7]ściganie przestępcy.

Źródła:

[1] Art. 74 § 1 Kodeksu wykroczeń.

[2] Art.99§ 1 pkt. 1 Kodeksu wykroczeń.

[3] Art. 75 § 1 Kodeksu wykroczeń.

[4] Art. 76 Kodeksu wykroczeń.

[5] Art. 124 § 1 Kodeksu wykroczeń.

[6] Art. 288 Kodeksu karnego.

[7] Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 15 lipca 2008 r. (III KK 162/2008; LexPolonica nr 2211263).

[8] Art. 115 § 5 Kodeksu karnego.

[9] Art. 288 § 1 w zw. z art. 294 § 2 Kodeksu karnego.